Fransa'daki akaryakıt zamlarıyla başlayan eylemlerde somut talepler
belirmeye başladı. Şehir dışından şehir merkezine gelmek zorunda bırakılan
işçiler ve kamu görevlilerinin destek vermesiyle büyüyen eylemler, Belçika ve Hollanda'ya sıçrıyor. İşte "Sarı
Yelekliler" olarak adlandırılan eylemci grubun talepleri:
-Sıfır evsiz: ACİL.
-Gelir vergisi daha kademeli olsun.
-Asgari ücret net 1300 avro olsun. [Halihazırda net asgari
ücret yaklaşık 1150 avro.]
-Köylerde ve şehir merkezlerinde küçük esnaf korunsun. (Şehir
merkezlerinin etrafında küçük ölçekli ticareti yok eden dev alışveriş merkezi
inşaatlarına son verilsin) + şehir merkezlerinde bedava otoparklar kurulsun.
-Konutlar için büyük bir ısı yalıtımı projesi (vatandaşa da
tasarruf yaptıran bir ekoloji uygulaması).
-BÜYÜKLER (McDonalds, Google, Amazon, Carrefour) BÜYÜK vergi
ödesin, küçükler (zanaatkârlar, küçük ve orta ölçekli işletmeler) küçük.
-Herkes için aynı sosyal güvenlik sistemi (zanaatkârlar ve bireysel
girişimciler de dahil). Serbest çalışanlar için ayrı sosyal güvenliğe [Bağ-Kur
benzeri] son verilsin.
-Emeklilik sistemi dayanışmacı ve sosyal kalsın. (Puanlı
emeklilik hesabına hayır.)
-Akaryakıt zammına son.
-1200 avronun altında emeklilik maaşı olmasın.
-Tüm seçilmişlerin maaşı ülkenin ortalama maaşıyla eşit
olsun. Seyahat ve ulaşım harcamaları denetlensin, ancak zorunlu olanlar
karşılansın. Yemek ve tatil kuponu hakları olsun.
-Tüm Fransızların maaşları, aynı zamanda emeklilik maaşları
ve sosyal yardımlar enflasyona endekslensin.
-Fransa sanayi muhafaza edilsin; üretimin ülke dışına
kaydırılmasına son verilsin. Sanayimizi korumak uzmanlığımızı ve işlerimizi
korumak demektir.
-Ülke dışı çalışanlar sistemine [AB üyesi ülke
vatandaşlarının bir başka ülkede çalışmaya gönderilmesi –posted workers] son
verilsin. Fransa topraklarında çalışan bir kişinin aynı maaş düzenine ve
haklara sahip olmaması kabul edilemez. Fransa sınırları içinde çalışma hakkı
olan herkes Fransız vatandaşlarıyla eşit olmalı ve o kişinin işvereni Fransız
işverenlerle aynı vergileri ödemeli.
-İş güvenliği hakkında: büyük şirketlerin sözleşmeli işçi
çalıştırma hakkı sınırlandırılsın. Kadrolu çalışma hakkı istiyoruz.
-Rekabet ve İstihdam İçin Vergi Kredisi [CICE – Büyük
şirketler için vergi indirimi] kaldırılsın. Buradan elde edilecek kaynak
(elektrikle çalışan arabaların aksine gerçekten ekolojik olan) hidrojenle
çalışan araba üretimi için Fransa sanayiine aktarılsın.
-Kemer sıkma politikalarına son. Hiçbir meşruiyeti olmayan
borç faizlerinin ödemesi durdurulsun. Ödenmesi gereken borçlara kaynak olarak
en fakir ve az varlıklı kesimin parasını almak yerine, 80 milyarlık vergi
kaçakçılığının peşine düşülsün.
-Zorunlu göç hareketlerinin sebeplerine çözüm üretilsin.
-Sığınmacılara iyi davranılsın. Onlara barınak, güvenlik,
temel gıda ve çocuklarına eğitim sağlamak bizim sorumluluğumuz. Dünyanın birçok
ülkesinde, sığınma talebine yanıt bekleyen kişiler için ağırlama kampları kurulması
adına Birleşmiş Milletler’le işbirliği halinde çalışılsın.
-Sığınma talebi reddedilenler ülkelerine gönderilsin.
-Hakiki bir entegrasyon politikası uygulansın. Fransa’da
yaşamak Fransız olmayı gerektirir (tamamlayana sertifika verilmek üzere Fransızca
dil, Fransa tarihi ve vatandaşlık bilgisi dersleri verilsin).
-Azami ücret ayda 15 000 avro olsun.
-İşsizler için iş alanları açılsın.
-Engellilere verilen mali ödeme artırılsın.
-Kiralara sınırlama getirilsin. Daha çok sayıda makûl ücretli
kiralık konut yapılsın (özellikle öğrenciler ve güvencesiz koşullarda
çalışanlar için).
-Fransa’ya ait mülklerin (baraj, havalimanı vb.) satışa
çıkarılması yasaklansın.
-Yargı, polis, jandarma ve orduya daha kapsamlı imkânlar
sunulsun. Güvenlik güçlerine fazla mesai için ödeme yapılsın veya bunun
karşılığı tatile çevrilebilsin.
-Ücretli otoyollardan toplanan paranın tamamı Fransa’da
otoyol ve yolların yapımına, bakımına ve güvenliğine yatırılsın.
-Gaz ve elektrik ücretleri özelleştirmeler sonrasında artış
gösterdi. Tekrar kamusallaştırılsın ve fiyatlar aşağı çekilsin.
-Küçük yerleşimlerdeki demiryolu hatlarının, postane
şubelerinin ve ilkokul ve anaokullarının kapatılmasına son verilsin.
-Yaşlı nüfusun hayat seviyesi yükseltilsin. Yaşlılar
üzerinden para kazanılması yasaklansın. Gri altın [yaşlıların biriktirdiği
para] devri kapandı. Gri refah çağı başlıyor.
-Anaokulundan lise sona kadar hiçbir sınıfta öğrenci sayısı
25’i geçmesin.
-Psikiyatrik desteğin yaygınlaşması için imkânlar sunulsun.
-Halk oylaması anayasaya girsin. Her bireyin yasa teklifini
sunabileceği, bağımsız bir teşkilatın denetiminde kolay anlaşılır ve etkili bir
site kurulsun. Eğer söz konusu yasa teklifi 700 binin üzerinde imza toplarsa,
Meclis bunu tartışıp, düzeltip, tasarı haline getirerek tüm Fransızların
katılacağı bir halk oylamasına sunmakla yükümlü olsun.
-Cumhurbaşkanlığı görev süresi yeniden 7 yıla çıkarılsın.
[Cumhurbaşkanının görev süresi, milletvekili görev süresine tekabül etmesi ve
bu sayede yasama ve yürütmenin farklı siyasi görüşler tarafından kutuplaşmasını
engellemek gerekçesiyle 2000 yılında 7 yıldan 5 yıla indirilmişti.]
(Cumhurbaşkanının seçiminden iki yıl sonra milletvekili seçimlerinin
düzenlenmesi cumhurbaşkanının yürüttüğü siyasete bir memnuniyet veya
memnuniyetsizlik mesajı verilmesini sağlıyordu. Bu da halkın sesini duyurmasına
katkıda bulunuyordu.)
-Emeklilik yaşı 60 olsun. Fizikî zorluk içeren mesleklerde
(inşaat işçiliği, mezbaha işçiliği gibi) çalışan herkes için ise 55 olarak
belirlensin.
-6 yaşındaki bir çocuk tek başına kendi bakımını
üstlenemeyeceğinden, çocuklar 10 yaşına girene kadar geçerli olmak üzere çocuk
bakımı için parasal destek sistemi geri getirilsin.
-Ticari malların dolaşımı demir yollarıyla sağlansın.
-Vergilerde stopaj sistemine son verilsin.
-Eski cumhurbaşkanlarına ömür boyu ödenek uygulamasına son
verilsin.
-Banka kartıyla ödeme yapıldığında esnafa ek vergi
uygulanmasın.
-Gemi yakıtlarına ve kerosene vergi getirilsin.
SOSYAL AĞLAR