SERİN ZEMİNE TARHANAYI (ŞİİR)






SERİN ZEMİNE TARHANAYI


Ellerim gider gözlerimin kenarlarına
Sanki yetmiş sene geçmiş bu vücutta
Lüzum yok tecrübe için yaş almaya
Yanlışa yanlış diyen yeter yanında.

Yüzünden okurken anlayamazsın dünyayı
Bulduğun aradığın değilse, acıtır devamı
Hayatın anlamını bu acıyla bulursun
Yoktur pek aradığı acı duymayanın.

Sakalı ak diye oturtsan da başa
Derhal gitmek ister o genç yaşa
Ölüme yaklaştıkça korku sarar bedeni
Güçlünün önünde istemsizce kavuşur elleri.

Serin zemine tarhanayı ülkenin kaynakları gibi
Gölgede kalmasın, üst üste gelmesin zerresi.
Her biri insan gibi farklı olsun ama,
Hepsi eşit pişsin ortak güneşin ışığında.



Rıdvan Kenefici